- ülviyyət
- ə. 1) yüksəklik, ucalıq, ülvilik; 2) mənəviyyat
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
ülviyyət
Look at other dictionaries:
ülviyyət — is. <ər.> tənt. Yüksəklik, alilik, ucalıq, ülvilik, müqəddəslik. Məcnunluq gözəldir! «Bu nədir?» – deyə; Hər cahil anlamaz bu ülviyyəti; Yazıq o kəsə ki, yoxdur bir şeyə; Nə sonsuz nifrəti, nə məhəbbəti! B. V.. // məc. tənt. Səma, göy.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Список азербайджанских имён — Азербайджанское имя имеет тюркские и иранские (персидские) корни. Большое влияние на азербайджанские имена оказала арабская и персидская культуры, а также албанская культура и ислам … Википедия
aləm — is. <ər.> 1. Kainat, dünya, yer üzü. Qış günü qurtarmaqda idi, üfüqlərdən qatı bir qaranlıq aləmə yayılırdı. M. İ.. // Məc. mənada. Ey Füzuli, aləmin gördüm qamu nemətlərin; Hiç nemət görmədim didari dilbər tək ləziz. F.. Təbii qanun hamı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəsləyici — sif. 1. Tərbiyə edib böyüdən, boya başa çatdıran, yetişdirən, becərən. // Mənəvi qida verən. Ana! Sənin tükənməz əməyin, oxşayıcı şəfqətin, bəsləyici məhəbbətin, qəlb ülviyyətin kimə məlum deyil! M. C.. // İs. mənasında. Uşağın bəsləyicisi anadır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hümayun — <fars.> 1. is. Azərbaycan klassik muğamlarından birinin adı. Milləndi qığılcım kimi zülmətdə hümayun; Dağ üstünə dağ basdı müsibətdə hümayun; Ülviyyətə, qüdsiyyətə, şeyriyyətə çatmış; Fəryadda Segah, gizli şikayətdə hümayun. B. V.. 2. sif.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilahilik — is. 1. Ülvilik, müqəddəslik, yüksəklik. <Yaşlı kişi:> Mən bu səslərdə bir ülviyyət, bir ilahilik görürəm. S. H.. 2. məc. Son dərəcə gözəllik, füsunkarlıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lahut — <ər.> klas. şair. İlahilik, ülviyyət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məhəbbət — is. <ər.> 1. Eşq, sevgi, sevmə, sevişmə. Aralarında məhəbbət var. Məhəbbət bağlamaq (salmaq) – sevmək, vurulmaq, eşq yetirmək. İlk zamanlar körpə ilə o qədər də maraqlanmayan ata yavaş yavaş balasına məhəbbət saldı. Ə. Vəl.. 2. Ürəkdən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
riqqətlənmək — f. Riqqətə gəlmək, mütəəssir olmaq, təsirlənmək, ürəyi nazikləşmək. . . İnsan seyr etdikcə qəlbi riqqətlənib, ruhu ucalıb özündə bir ülviyyət, bir əzəmət hiss etməyə məcbur <olurdu> C. M.. Sonralar Rəhimovun 80 yaşlı atası da «oğlumu sizə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ruh — is. <ər.> 1. İnsanın psixi aləmi, onun hiss və duyğuları, əhvali ruhiyyəsi. <Xəlilin> bir an sıxılan ürəyi haman açıldı, səbəbsiz bir nəşə ruhuna hakim oldu. Ç.. Torpağı bəzəsin bənövşə, nərgiz; Ruhuma doğmadır hər cığır, hər iz. H.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
